افسوس كه اين مردم به نيازردن يك مورچه ايمان دارند ..اما به نشكستن دل يكديگر اعتقادي ندارند ...

با سلام به شما آقاي فرنام

بابت اون بخش از كامنت هاتون كه اصول و قواعد و فرهنگي وبلاگ نويسي درش لحاظ ميشه ، از شما سپاسگزارم اما بخشهايي كه عمدا سمت و سوي ديگه مي گيره تا منظور خاصي رو به خواننده گان القاء كنه خيلي خوب فهميده و تشخيص ميدم ، كلا شطرنج بازي حرفه اي هستم ، سبك بازي من نه سوئيسيه نه روسي سبك خودمه و به محض اينكه نسبت به حركت حريفم به يقين برسم طرفم رو با يك يا نهايتا دو حركت مات ميكنم ...عليرغم مشاهده دوبار حركت هدفمند از طرف شما با استفاده  از تصاوير و كامنت هاي هدف داراميدوارم حدسم در حد همين حدس و گمان باقي بمونه ..از حضورتون سپاسگزارم

سپاس از بانو معصومه بزرگوار

ماهیان روی خاک ، ماهیان روی آب

 وقت مردن ، ساحل و دریا چه فرقی میکند ؟

یاد شیرین تو بر من زندگی را تلخ کرد 

تلخ و شیرین جهان اما چه فرقی میکند ؟

ما مردمانی هستیم که به راحتی به هم دروغ می گيم ولی بزرگترین معیارمون برای دوستی صداقته

زرگترين هديه ايي که ميتوان به کسي داد ؛
زمان است !
هنگاميکه براي يک نفر وقت ميذاري ،
قسمتي از زندگيت را به او دادي ....
که باز پس نميگيري !
دقت کنيــــــــــــد که دارين واسه کي وقت ميزارين ... !!!

من برای تنها نبودن
آدمهای زیادی دور و برم دارم!!!
آن چیزی که ندارم کسی برای
* باهم بودن*
است

یه ﺑﭽﻪ ﺩﯾﺪﻡ ، ﮐﻪ ﺩﺍﺷﺖ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ﻭ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﺎﺯﯼ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻪ … ﺗو ﺩﻟﻢ ﮔﻔﺘﻢ ، ﺗﻮ ﺑﺰﺭﮒ ﺷﻮ ، ﺑﺒﯿﻦ ﭼﻪ ﺑﺎﺯﯼ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﻫﺎﺕ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻦ …

خدايا

آسان بودن دشوار است...

آسانم كن

خداوندا كلام تو بودن دشوار است

بارانم كن ...

خدايا خداوندا....

آن نيستم كه بايد ..آنم كن ....

حالا دیگر

نه از حادثه خبری هست و نه از اعجاز آن چشم های آشنا از دلتنگی ها هم که بگذریم

تنهایی

تنها اتفاق این روزهای من است

بوسه های داغ پروانه ز گل
بوسه باد بر حجم درخت

بوسه رود بر گونه سنگ
بوسه خورشید ز ابر

پشت پرده شرم
بوسه باران از بستر خاک

بوسه خاک بر ریشه تاک
بوسه چشمان آهو به طراوت علف

بوسه دستان من بر کاغذ
بوسه واژه وحرف

تا بگویم حرفی بنویسم شعری
از انچه که در من جاریست

جای بوسه های تو
روی لب من خالیست .

محبتت را می گذارند پای احتیاج ات

صداقتت را می گذارند پای سادگی ات

سکوتت رامی گذارند پای نفهمی ات

نگرانی ات رامی گذارند پای تنهایی ات

وفاداري ات رامی گذارند پای بی کسی ات
وآنقدرتکرارمی کنند که خودت هم باورت میشودکه
تنهایی وبی کس ومحتاج

سنگــــــدل ترین آدم روي زمین هم که باشي


یکــــ لحظـــه


یك آن


یاد کسي روي قفســـه سینـــه ت سنگیني میکنه


اونوقت به طــور کامـلا غریزي نفس عمیقي میکشي


تا سنکــــــوب نکني


" کاملا غریزي

گاهي دل من فقط دل من است ، اما براي تو مي تپد

گاهي دل تو فقط دل تواست ، براي هركس كه خواهي مي تپد

بي وجدان زماني دل به تو دادم كه دل تو از همه كس و همه چيز بريده بود

دل تو شده بود ريگي كوچك كه هر روز با ضربه پاي اين و آن به گوشه اي پرت ميشد

به من پناه آوردي ، آغوش خالي ام را به رويت گشودم دوباره مشق عشقت را اميد دادم

مرهم تنهايي و درد دل هايت شدم !!! سنگ صبورت شدم  ، رفيق لحظات تنهايي و اشك ريزانت بودم...غمخواري ها كردم تا آن دل مرده دوباره دل شد ..دلي كه با خون دل پروردمش

اما امروز تا فهميدي تنها دليل دل تپيدنم شدي

بي انصافي نبود كه با تيز ترين تيغ بي مهري دل از دلم بريدي

ما گذشتيم و گذشت آنچه تو با ما كردي تو بمان و دگران .

واااااااي به حال دگران ...

مرامت رو عشقه ...فقط بدون تا آخر دنيا نمي بخشمت .نمي بخشمت ..نمي بخشمت ..لعنتي ...جواب كارت با خدا ..فقط خدا فقط خدا ...فقط همين

دلنوشته هاي دريايي فردين - عاشق دريا شنبه 15 تير ساعت 17:15

گاهی دلت بهانه هایی می گیرد که خودت انگشت به دهان می مانی...

گاهی دلتنگی هایی داری که فقط باید فریادشان بزنی اما سکوت میکنی...

گاهی پشیمانی از کرده و ناکرده ات ...

گاهی دلت نمی خواهد دیروز را به یاد بیاوری انگیزه ای برای فردا نداری و حال هم که...

گاهی فقط دلت می خواهد زانوهایت را تنگ در آغوش بگیری و گوشه ای...گوشه ترین گوشه ای که میشناسی ، بشینی وفقط نگاه کنی ...

گاهی چقدر دلت برای یک خیال راحت تنگ می شود...

گاهی دلگیری...شاید از خودت...شاید!!! ...

سلام بر فردین خان مطالب واشعارتون خیلی زیبا هستند اما از خوندنشون واقعا دلگیر میشم ،با اینکه خیلی خوب احساستون را میفهمم اما باید قدر کسانی که در کنارتون هستند و براتون ارزش قائلند را بدونید نه ادم های که به به هر دلیلی ترکتون میکنند

حقیقت اینـــه کــــه :

هر چی مهربونتر باشی

ادما رو هیچ وقت تنها نذار ... !!! چون وقتی تنها میشن پیشه خودشون یه دنیایی درست میکنن که وقتی " تو " برگردی دیگه اونجا جات نمیشه !

عميق ترين درد زندگي دلبستن به كسي است كه بداني هرگز به تو تعلق ندارد !!!!!!!!!!!!

کاش میشد بی کسی را چاره کرد / دفتر دلواپسی را پاره کرد
یک سحر زلف تورا در خواب خوش / با نوازش های باران شانه کرد
در پس دیوار این شهر عجیب / در کنارت عاشقانه خانه کرد
کاش میشد دست در دست تو داد / دیده با اهل جهان بیگانه کرد!!!!!!!!!!

دنيايت را با دنيايم عوض ميكني؟
فقط چند ساعت...
ميخواهم بدانم انكه تمام دنباي من است
در دنيايش چه سهمي دارن....

بر لب جوی فراموشی تو بوته ای می روید من تو را مثل ذرات هوا می خواهم کوه در حسرت یک جرعه طنین من تو را مثل صدا می خواهم تو به من نزدیکی مثل خورشید به گل مثل تصویر به آب مثل آواز قدم های دو همراه به پل با صدای تو نمی ترسم از این تاریکی من تورا مست و رها می خواهم مثل یک تکه ی ابر در سراشیبی یک تپه ی سبز با تو از خلقتم آگاه شدم با تو فهمیدم انسان هستم من تو را مثل خدا می خواهم بگذار راحت و ساده بگویم یارا من تو را می خواهم.

میبینم زیبایی های دنیا را آنگاه که تویی زیبایی های دنیایم!
نمیشنوم صدایی را آنگاه که صدای مهربانت در گوشم زمزمه ميكند...

یاد سهراب بخیر

ان سپهری که تا لحظه خاموشی گفت :

تو منو یاد کنی یا نکنی

باورت گر بشود یا نشود

حرفی نیست    .............

اما

نفسم میگیرد در هواییی که نفس های تو نیست .....

دلم میخواد کوله  بارمو ببندم

مستقیم برم گردنه حیران بعدشم یه گوشه بشینم .کولمو  بزارم زمین

بعدش بگم

سلام اقای گردنه ..... شما حیرانید ؟

بگه : بله

بگم منم همینطور

خوشبختم ........

اشکی که بی صداست

پشتی که بی پناست

دستی که بسته است

پایی که خسته است

دلی که عاشق است

حرفی که صادق است

تقديم به تو كه لايق تريني

تو ای زیباتر از خورشید والایم

تو ای والاترین مهمان دنیایم

شروع کن ، یک قدم با تو

تمام گامهای مانده اش با من

چه جنگي به راه افتاده بين دل و غرور ....

دل تو را ميخواهد.......

مدام مي گويد به دنبالت بيايم ...

و غرور پاهايم را بسته ...

تو نترس ....

جايت امن است ....

قرباني اين جنگ منم ....

قندان خانه را پُر کردم از حرفهایت ...
تو که می دانی من چای را تلخ دوست ندارم
هوس فنجانی دیگر کرده ام ...
کــمــی بــیــشــتــر بــمــان !!!

كاش غزلي بودم كه فقط براي تو سروده مي شدم ، كاش آوازي بودم كه فقط از لبان تو خوانده ميشدم !!! كاش پروازي بودم كه فقط چشمان تو را به دنبال خود ميكشاندم ...كاش ساقه اي از شاخه يك گل بودم تا گرماي دستانت  را لمس ميكردم ..اما حيف ..!! صد افسوس .. كه تنها خيالي هستم كه هر گاه ازنظرت مي گذرم در خوابي ..

از دلنوشته هاي دريايي فردين - عاشق دريا 13.4.92

گـل یا پــوچ؟

دستتــــــ را باز نکن، حســم را تباه مکــن

بگذار فقط تصــــــور کنم ..

که در دستانتــــ

برایـــم کمی عشق پنهـــان است ..

وا خدا مرگم بده  یعنی اینقدر تا بلو بود ....

می ترسم

میترسم از روزی

می ترسم از جایی

که من و تو

خیلی دور از هم

شب و روز تو آغوش یک غریبه بی قرار هم باشیم

می ترسم....

آزاد جان اين تاناكورا بازي ها از تو بعيدهمطمئني كپي پيست نيست ؟

من آن نيم كه حلال از حرام نشناسم شراب با تو حلالست و آب بي تو حرام (مطالب وبلاگ تماما نوشته ، ترجمه يا گردآوري شده توسط فردين مدير اين وبلاگ بوده و استفاده از آنها براي اعضاء سايت گوهردشت مجاز است) 

با سلام حضور دوست بزرگوار و محجوبم خانم معصومه

اميدوارم كه مجبور نباشيم خيلي از درسهاي اين روزگار رو چه در سكوت و چه در فرياد بيش از يكبار تجربه كنيم ...چون همه تجربه ها شيرين و قابل تحمل نيستند ....مخصوصا در دنيايي كه فقط با سرعت نور ميشه فاصله آدمهاش رو تخمين زد يا پيام رو به اونها رسوند

سپاس....

درقلبی که شاد میکنی
درلبخندی که به لب می نشانی
خدا با من است. خدا با توست
خدایمان را آشکار کنیم...

کمرم خم شد... دیگر صاف راه نمیروم ...مهم نیست میگویند سالم نیستم ...مهم این است تو می دانی غم نبودنت ...کمرم را خم کرد

کاش خدا کاری بکند ...کاش

رسیدن آداب دارد.
وقتی رسیدی باید بمانی،
باید بسازی
باید مدام یادت باشد که چه قدر زجر کشیدی تا رسیدی
که آرزویت بوده برسی ...
وقتی رسیدی باید حواست باشد
تمام نشوی!

من تو را نمی سرایم !.. تو ...
خودت در واژه ها می نشینی ..!!

خودت قلم را وسوسه می کنی !!

و شعر را بیدار می کنی !! میدانی تنهایی کجایش درد دارد !!؟

انکارش ...

من اگه خدا بودم...

اینقدر هوای دو نفره رو به رخ تک نفره ها نمیکشیدم...

نترس ازهجوم حضورم

چــــیزی جز تـــنــهایی با من نیـــستـــــ ...

  گفتم : مجنونم کفتي : باش
گفتم : مجنون توام ليلي گفتي : باش
گفتم : چاره چيست ؟ گفتي : انتظار
گفتم : چه سخت است؟ گفتي : چه زيباست
گفتم : تا به کي؟ گفتي : تا به آن وقت که چون شمع بسوزي از سر تا به پاي
گفتم : افسوس که نداني در اين سوختن بالهاي تو هم خواهد سوخت اي پروانه من

هـوســــــی پـشـــت‏‏


ایـن خــواســـــتـنهـا نــــــــیسـت


مـن دلبــاختـه ی دو دســـــــت نـامرئــی ام‏‏


کـه هـــــرشـب‏‏


ســرم بـه خیــــــــال شـانـــــه اش


در هـــوا ســــــــقـوط مــیکـــند‏!‏

‏‏
*مرا هزار امید است و هر هزار تویی*

شيرين ترين لحظات دنيا براي هر عاشق ، لحظه اي است كه پس از اين همه انتظار معشوق او را به همه چيز جز حرف زدن دعوت كند و بگويد ميخواهم فكر كني امروز اولين روز دنياست وقت آن رسيده تو فقط آدم باشي تا من حوايت شوم....

درود و سلام بر شما بانو معصومه عزيز

اين روز ها قلم هايم نيز از سر دلتنگي  ...جوهر خود را همچون بغض هاي انباشته شده  فرو ميدهند ..دل به نوشتن نميدهند ...مدتها است سينه خشك و تشنه ورقهاي دفتر تنهايي هاي دريايي در تب و تاب احساس نگارش واژه واژه دل نوشته هايم بي قراري ميكنند ...اما  لنگر سنگين انتظار در اعماق  اين دريا هر چه محكم ترلابه لاي صخره هاي چشم انتظاري گير افتاده اند ... راستش اين روزها تنهايي هايم بس دلتنگ اند ...و آواز عبور لحظات بس بد آهنگ تر ...اميدوارم وجود نازنينتان هرگز با شعله هاي سركش چشم انتظاري هاي تكراري آشنا نشوند و هر چه هست برايتان در زندگي شادي و شادماني باشد

باز هم از حضور ارزشمندتان در اين كلبه دريايي صميمانه سپاسگزارم