سلام بر بانوي آرامش و صفا معصومه عزيز

ممنون و سپاس بابت مطالب زيبا و متفاوتي كه محبت كرديد ، پاينده و سربلند باشيد

یکى مثل من عاشق "خداست"
یکى مثل تو فکر مى کرد "خداست"
.
.

تـو
تـمـام روزهـای رفـتــه را
هـمـیـشـه و هـنـوز
بـدهـکـار مـنـی
امــــــــا
مـن از تـمـام طـلـبـم مـی‌گـذرم
تـــو فـقـط بــــــــــرو ...
کـلـاهـت هـم ایـن حـوالـی افـتـاد
بــرنـگــرد
قـول مـی‌دهـم سـردت نـخـواهـد شـد ...
آنــقـدر کـلـاه احـسـاس دیـگــران را بــرداشـتـه‌ای
کــه سـرت بــرای هـمـیـشـه گـــرم بـمـانــد !!

روزگارم را

در کشاکش یک صحنه ی تب دار...

میسوزانم و از هیچ چیز باکی ندارم...

مدتهاست فقط می نویسم بی آنکه دیگری بخواند...

و من که تنها برای او می نویسم...

ناامید از رنگ قلم و سوی چشمان او...

ای کاش حداقل...

بوی نوشته هایم به گوشش می رسید!

و یا صدای نوشته هایم را نفس میکشید!

ای کاش حداقل..

عاشق شدم ، سرگشته ، بلاتكليف ، در افقي نامعلوم ..در مسيري ناپيدا دل به دريا زدم ...هر چه داشتم را به دستان فراخ امواج اين دريا سپردم ..اما هر چه كردم نتوانستم نگاهي را كه در راه بازگشت تو منتظر نگاهداشته بودم را با خود همراه كنم ...حال من مانده ام و يك دريا ي خروشان از عشقي جوشان ..با نگاهي منتظر به هر سو ...چه كسي مسير بازگشتت را به سوي اين دلباخته نشان خواهد داد ؟ ..چه كسي با تو از اين انتظار خواهد گفت ؟....چه كسي به پاكي و صداقت اين عشق شهادت خواهد داد ؟ نازنين خود تو بگو چه كسي از تو و اين عشق سخن خواهد گفت ؟ چه كسي...؟ چه كسي..؟ چه ؟ چه ؟كسييييي؟

  یکی از فرق های انسان با خدا این است که انسان تمام خوبیها را با یک بدی فراموش میکند ولی خدا تمام بدیها را با یک خوبی فراموش میکند

    بزرگی را پرسیدم زنده گی چندبخش است؟ گفت دوبخش کودکی وپیریگفتم جوانی چه شد؟ گفت باعشق آتش گرفت با بی وفایی سوخت با جدایی خاکستر شد 

 آدمی در آغوش خدا غمی نداشت پیش خدا حسرت هیچ وبیش کم نداشت دل از خدا برید وبر زمین نشست صد بار عاشق شدو دلش شکست به هر طرف نگاه کرد راهش بسته بود … یادش آمد که روزی دل خدارا شکسته 

کنار هر ستاره ای .. نشسته ابر پاره‌ای
من از تبار سادگی .. بی‌خبر از دلدادگی

عـاشقم

ماه شدم ابر شدی .. اشک شدم صبر شدی
برف شدم آب شدی .. قصه شدم خواب شدی

لیلای من دریای من .. آسوده در رویای من
این لحظه در هوای تو .. گمشده در صدای تو
من عاشقم مجنون تو .. گمگشته در بارون تو

مجنون لیلی بی‌خبر .. در کوچه‌های در به در
مست و پریشون و خراب .. هر آرزو نقش بر آب
شاید که روزی عاقبت .. آروم بگیرد در دلت

حالم گرفته از اين شهر ، كه آدمهاش مثل هواش ناپايدارند ، گاهي اونقدر پاك كه باورت نميشه ، گاهي هم اونجور آلوده كه نفست ميگيره ..يكي از درسها راجع به آدمهاي اين شهر اينه :

زندگی شوق رسیدن به همان
فردایی است که نخواهد آمد
تو نه در دیروزی و نه در فردایی
ظرف امروز پر از بودن توست
شاید این خنده که امروز دریغش کردی
 ... آخرین فرصت همراهی با امید است

امشب رو فراموش نمي كنم

وقتـــــی به عقب بر میگردی ؛

متوجه میشی که جــــــای بعضیا ،

الان که تو زندگیت خالــــــی نیست هیـــــچ …

اون موقعشم زیـــــــــــادی بوده … !!

خسته ام ...!
خسته نبودنت ...!
خسته از روزهايي كه بي تو شب ميشود و شبهايي كه باز هم بي تو ميگذرد تا كه طلوعي و غروبي ديگر بيايند و باز هم گذر زمانها كه بي تو ميگذرد ...!
ميگذرد ...!
ميگذرد و باز هم ميگذرد ...

سکوت کن

بگذار بغضهایت بسته بماند

گاهی سبک نشدی

سنگین تری!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

بر سر کوی تو غوغای قیامت میشد
گرشکست دل عشاق صدایی میداشت...!!!

ميدوزم
شادى رابه غم
زياد را به كم
درخت را به ريشه
گاهى به هميشه
ستاره را به آسمان
زمين را به كهكشان
كهنه را به نو
خودم را به تو

گاهي وقتها پيش مياد كه دلت ميخواد به يكي بگي ترک میکنم و تنهایت میگذارم....

تا بیش از این انرژی ات را صرف نکنی برای....

صادقانه دروغ گفتن

خالصانه خیانت کردن

و عاشقانه بی وفایی کردن....

و هر چه بیشتر خودت را از چشمم انداختن...!!!!

و چه حس پوچی بود این که میپنداشتم... لایق اعتمادی...

گاهي وقتها پيش مياد كه دلت ميخواد به يكي بگي ترک میکنم و تنهایت میگذارم....

تا بیش از این انرژی ات را صرف نکنی برای....

صادقانه دروغ گفتن

خالصانه خیانت کردن

و عاشقانه بی وفایی کردن....

و هر چه بیشتر خودت را از چشمم انداختن...!!!!

و چه حس پوچی بود این که میپنداشتم... لایق اعتمادی...

به دنبال کدام پایان ! خلاف جاده ایستادی ؟

چرا تا عادتت کردم به فکر رفتن افتادی ؟

چرا باید به تنهایی ؟ دوباره بی تو برگردم ؟

کجای جاده بد بودم ؟ کجای قصه بد کردم ؟

لعنتی ها
نه این نگاه....
نه این بغض ...
نه این سکوت....
نه این کلمات....نه این فاصله ...
نه این پنجره....نه این دست ها....

نه این تپش ها....
هیچ کدامشان جرات ندارند که به تو بفهمانند

چقـــــــــــدر دلم برایت تنگ شده ...

اين نصيحت رو از من داشته باشيد ، در خرید لباسهای پاییزی دقت کنید...

لباسهایی بخرید با جیبهای بزرگ !؟

شاید پاییز امسال عاشق شدید.....

خيلي سخته يه نفر غرورت رو بشكنه ...
بارها قلبت رو بشكنه ..
اما حس كني باز دوسش داري .. !!

همه چیز خنده دار بود….
داشتن تو…!
بودن من ; ماندن ما….!!
رفتن تو…
این همه آه….
گاهی از این همه خنده گریه ام میگیرد
............

آنقدر واضحست غم بی تو بودنم
اصلا بعید نیست که دنیا خبر شود...!

یازی به انتقام نیست.

فقط منتظر بمان آن ها که آزارت می دهند،

سرانجام به خود آسیب می زنند و اگر بخت مدد کند

خداوند اجازه می دهد تماشاگرشان باشی . . .

تظاهر به خوشبختی دردناکتر از تحمل بدبختی است . . .

روزگار به من آموخت " رفتار عاشقـــــانه ي زن را بايــد از دلتنگـــــــــــــــيش فهميد

از شـــوقُ بي تابيـــــش براي ديدار

از حس کودکانــــه اش براي آغــــــــوش!
از خجالتش براي بوســــه گرفتن!

زن بــــــي دليل بهانه نميگيرد

شايد بهانه ي نداشتن دستانِ گرمـــي را دارد که دستانش را بگيرد ...!

نازنينم ..دسـتــهـایـت دور اسـت......

دردهـایم نزدیـــک......

اي كه فكر ميكني همه باورهات درسته شك نكن همه رابطه ها با جمله " تو با بقیه فرق داری " شروع می شه...

وبه جمله " تو هم مثل بقیه ای " ختم می شه....

اگر اولش به فکر آخرش نباشي آخرش به فکر اولش مي افتي .

عزيزم ، آغاز کسي باش که پايان تو باشد

لذتي که در فراغ هست در وصال نيست چون در فراغ شوق وصال هست و در وصال بيم فراغ .

تو آنجا....من اینجا....همه راست می گفتند ، توکجا من کجا....

با سپاس فراوان از حضور بزرگواران و دوستان ارزشمند و مطالب و تصاوير زيباي بانوان پريسا ، نسرين و معصومه همواره سالم و سربلند باشيد

خدا را دوست بدار...

حداقلش این است که یکی را دوست داری که روزی به او می رسی....

دیر فهمیدم...

خیلی دیر....

"عزیزم"...

"گلم"...

"عشقم"...

تکیه کلامش بود....

یه روزی من بودم نفسش
ولی بعد شدم عامل تنگی نفسش
رفت سراغ یه نفس تازه !!!

قند خون مادر بالاست

اما دلش همیشه شور می زند برای ما

اشکهای مادر...مروارید شده است در صدف چشمانش

دکترها اسمش را گذاشته اند آب مروارید

حرف ها دارد چشمان مادر... گویی زیر نویس فارسی دارد

دستانش را نوازش می کنم

داستانی دارد دستانش

ادعای عشق می کنیم و فراموش کرده ایم رنگ چشم های مادرمان را....

همیشه میتوان از انرژی که از آدمها دریافت میکنیم بفهمیم آنها چه حسی به ما دارند.
پس بی شک از هرکس خوشمان نیاید او نیز همین حس را به ما دارد و بر عکس!حتی اگر تظاهر کنند.
دنیای امروز پر شده از تظاهر...
تظاهر به عشق ورزیدن،دوست داشتن،احترام،اما هیچ چیز جای احساس نابی را نمیگیرد که از وجود و درون آدمی میجوشد...

هر چقدر هم بگویی مردها فلان،

زن ها فلان

تنهایی خوب است، دنیا زشت است

آخرش روزی قلبت برای کسی تندتر می زند

همیشه روزهایی هست 

که انسان در آن

کسانی را که دوست می داشته است

بیگانه می یابد

اگر ” میکاشتی” … نمی گفتی “ای کاش”

برای رسیدن به “جای خوش” … نباید “جا خوش کرد”

اهل “تصمیم” باش … شرایط آماده “تسلیم” است

با “سرعت و دقت” … می توان “مدال سبقت” گرفت

حرکت کن “شاید ببازی” … حرکت نکنی “حتماً می بازی”

کسی که “دست به سیاه و سفید” نمی زند … “شطرنج باز خوبی نیست”

از دیگران “یاد کن” … تا “یاد بگیری”

باید خود را “زیر سوال برد” … تا موفقیت “جواب دهد”

“شکست” خوردی که … “شکسته” نباشی

شاید “نبردیم” … اما هنوز “نمردیم”

اگر دیگران را با خود “همراه” ساختیمسیر را “هموار” ساختی

برای “پیشرفت” … باید مدام “پیش رفت”